dzień dobry, nie mam żółtaczki, po prostu jestem żółty...

Od niedawna prowadzę nierówną walkę ze swoją wątrobą, narazie ze słabymi efektami.

Historia.
Wszystko zaczęło się dawno temu, kiedy to zachorowałem na inną przedziwną chorobę - chorobę Crohna. Objawiało się to ostrymi bólami w podbrzuszu po każdym posiłku, a nawet w jego trakcie. Przez dwa miesiące lekarze nie mogli mi pomóc, w konsekwencji schudłem jakies 15 kg, po czym rozpoczął się mój długi i żmudny powrót do zdrowia. W międzyczasie w wyniku komplikacji zrobiło mi się pare dziur w brzuchu, aż wkońcu trafiłem na stół operacyjny i moje cierpienie się skończyło. Jednakże zostałem pozbawiony dużej części jelit, a jako że jestem młodym człowiekiem, a do niedawna korzystałem bardzo z życia, nie oszczędzając się nadto, w pare lat doprowadziłem do stłuszczenia wątroby i w chwili obecnej żywię się i zachowuję trochę inaczej. Tak w skrócie wygląda mój stan zdrowia. Spotkałem się z twierdzeniem że zespół gilberta dotyka ludzi szczupłych, więc podam swoje wymiary:) Mam 180cm wzrostu i ważę 85kg. Od miesiąca się odchudzam, ćwiczę i trenuję, co spowodowało zmianę wagi z 83 na 85:)

Witaj Gilbercie.
Od mniej więcej 2005 roku zauważyłem u siebie lekkie zażółcenie oczu w różnych sytuacjach, które samoistnie ustępowało. Kiedy rozpocząłem pracę i musiałem regularnie rano wstawać z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że objawy się nasiliły. Wtedy jeszcze pracując, studiując i nadużywając życia studenckiego jakoś mi to nie przeszkadzało bo nie było jeszcze tak widoczne. Zauważyłem wtedy pod koniec 2005 roku że pod trzech dniach picia w okresie świąteczno-oworocznym przez dwa tygodnie białka moich oczu były bardzo żółte. Dlatego zrobiłem sobie przerwę w piciu, w której z drobnymi epizodami wytrwałem prawie do końca 2006 roku. W tym czasie przytyłem z 10kg, przyjmowałem leki na swoją chorobę jelit, a objawy jak się później okazało ZG były ledwo widoczne.

Wtedy nastąpił rok miłości - 2007 - imprezy co weekend, jako gość i jako gospodarz, dodatkowo stres związany z prowadzeniem firmy, aż pewnego dnia po dwóch dniach imprezy, po paru dniach gdy jadłem bardzo mało zauważyłem że jestem cały żółty. No to zrobiłem sobie przerwę w imprezach i znowu przeszło na trochę.

Odczep się Gilbercie.
W roku 2008 objawy utrzymywały się przez ok 2 dni od przepicia, więc jakoś to jeszcze tolerowałem. Wybrałem się na badania, przebadali mnie wzdłuż i wszerz i oprócz kilku pomniejszych schorzeń stwierdzili u mnie ponownie tylko ten cały zespół gilberta i kazali iść do domu, z zaleceniem schudnięcia i nie picia.

Od wakacji 2008 po dziś dzień alkohol w większych ilościach piłem może z 6-8 razy. Od prawie roku nie pije napojów gazowanych, niemal codziennie na obiad jem gotowane mięsko z ryżem w sosie, fastfoody ograniczyłem do minimum (średnio raz na dwa tygodnie) i zgadnjcie co?

Od lipca 2008 roku praktycznie nie ma dnia żebym nie był żółty. Odkąd zacząłem o siebie 'dbać' objawy się nasiliły. Dodatkowo przez te ostatnie lata się zastanawiałem czy wielu ludzi cierpi na takie lenistwo jak ja i czy każdemu tak ciężko wstaje się rano z łóżka jak mi. Okazuje się że tak właśnie objawia sie moj gilbert. Lekarze twierdzą że tak ma być i tego się nie leczy.

Zacząłem szukać w polskim necie, ale nie znalazłem sposobów na obniżenie bilirubiny. Zacząłem szukać po anglojęzycznych forach i conieco znalazłem, czym na pewno się podzielę na tym blogu.
Nie wiem ile osób w Polsce ma ten sam problem co ja, ale mam nadzieję że może to się komuś przysłuży. Piszę tu jednak głównie dla siebie, bo stwierdziłem że przyda się kronika tego co jem, o której wstaję, co mnie zdenerwowało danego dnia i jak w tym czasie kształtował się poziom zółtości moich oczu. Bo jak dla większości jest to najtrudniejszy do zniesienia objaw zespołu Gilberta.

Paranoja. Gilbert has me.
Jako że stres nasila objawy, każdy kto ma tą przypadłość powinien unikać stresu. Ja za to jak zobaczę się w lustrze, że moje oczy znowu świecą się na żółto, to dostaję żółtej gorączki. Tak więc podejrzewam u siebie nerwicę. I całkiem możliwe że to ta nerwica sprawia że jestem żółty bo jest coś takiego jak nerwica wegetatywna, która rozregulowuje organizm...
Oprócz nerwicy, przez te stany żółtości ograniczyłem kontakty z ludźmi. Mam schizy że każdy to widzi i myśli że mam jakąś żółtaczkę. W mojej pracy swoją osobą muszę wzbudzać zaufanie, a ja często się boję komukolwiek w oczy spojrzeć, bo mam je żółte...
Dodatkowo praca jest źródłem sporego stresu, co miesiąc mam duże zobowiązania finansowe, na które firma musi zarobić, a pracownicy doprowadzają mnie do białej gorączki. Wydaje się to błędnym kołem. Bo z powodu gilberta jestem drażliwy, a nerwy nasilają objawy, a nie denerwować się widząc opier**anie i ignorancję ludzi, którzy pracują dla dobra firmy nie sposób...